Kuratorka i producentka kreatywna międzynarodowych projektów interdyscyplinarnych. Od 2012 współ prowadzi interdyscyplinarną organizację Fundacja Warsaw Bauhaus, w ramach której zorganizowała inkubator działań artystycznych Curie City w Warszawie. W latach 2009-2019 jako główna ekspertka sztuk performatywnych w Instytucie Adama Mickiewicza zorganizowała pokazy i przeglądy polskiego teatru w świecie, rozwinęła projekty rezydencji tanecznych oraz wymian dramaturgicznych, m.in. zainicjowała prace przy (A)pollonia: 21st-Century Polish Drama and Texts for the Stage oraz szereg eksperymentalnych projektów jak Digital Play Festival, Paderewski Musical Project oraz wprowadziła teksty Kochanowskiego i Wyspiańskiego na scenę Teatru Globe  w Londynie. W Jankowie Pomorskim Joanna Klass i Fundacja Warsaw Bauhaus przygotowuje Międzynarodowe Centrum Współpracy Twórczej, budując międzynarodową Radę Przyjaciół Spichlerza. 

Absolwentka Wydziału Reżyserii Wyższej Szkoły Sztuk Scenicznych w Bratysławie (2010), stypendystka Goldsmiths, University of London. Wyreżyserowała blisko 30 spektakli w kraju i za granicą. Jest autorką wielu adaptacji scenicznych prozy oraz scenariuszy teatralnych. W latach 2021-2023 pracowała jako etatowa reżyserka teatru Radost w Brnie, gdzie pełniła również stanowisko dyrektorki programowej międzynarodowego festiwalu teatrów formy (Festival Radosti). Jest kuratorką wielu międzynarodowych festiwali teatralnych oraz wiceprzewodniczącą Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych.   
Jej prace, wielokrotnie nagradzane, prezentowane były na wielu polskich i międzynarodowych festiwalach. Spektakl teatru telewizji pt.,,A niech to Gęś kopnie” autorstwa M. Guśniowskiej otrzymał Grand Prix w konkursie Teatroteka Fest 2020. Wyreżyserowany przez nią w teatrze Radost ,,Hamlet” uzyskał podwójne Grand Prix dorosłego oraz dziecięcego jury na 27. Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek ,,Spotkania” w Toruniu  w  2021 r., a na festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w 2022 r. uzyskał dwie nagrody:  nagrodę ,,Księga Prospera” Polskiego Towarzystwa Szekspirologicznego oraz nagrodę publiczności.

Interdyscyplinarny (OFF) fluxusowy artysta i projektant anonimowych działań artystycznych powstających w ramach wspólnego życia w miejskim/wiejskim krajobrazie. Od 2012 współ prowadzi interdyscyplinarną organizację Fundacja Warsaw Bauhaus, w ramach której zorganizował inkubator działań artystycznych Curie City w Warszawie. W Jankowie Pomorskim Wojtek S. i Fundacja Warsaw Bauhaus przygotowuje Międzynarodowe Centrum Współpracy Twórczej, budując międzynarodową Radę Przyjaciół Spichlerza. 

Konsultantka ds. kultury, menedżerka artystów i facylitatorka, Müge wspiera organizacje kulturalne i artystów w zwiększaniu ich wpływu w świecie kultury, uzyskaniu stabilności finansowej, dotarciu do szerszej publiczności i usprawnia współpracę międzynarodową. Dzięki bogatemu i różnorodnemu doświadczeniu w pracy z operami, teatrami i zespołami tanecznymi w całej Europie, specjalizuje się w pozyskiwaniu funduszy prywatnych i publicznych (w tym Creative Europe, Horizon i Erasmus +), zarządzaniu projektami, komunikacji i planowaniu strategicznym. Müge jest pasjonatką pracy zorientowanej na wpływ społeczny i orędowniczką DEI poprzez projekty artystyczne.

Obecnie mieszka w Paryżu. Posiada tytuł licencjatki w dziedzinie nauk politycznych na YTU w Turcji oraz tytuł magistra zarządzania kulturą na Uniwersytecie Bocconi we Włoszech. Biegle włada językiem tureckim, angielskim i francuskim, a także językiem włoskim w stopniu umiarkowanym.

Z wykształcenia animatorka kultury. Zawodowo zajmuje się rozwijaniem strategii komunikacji w mediach społecznościowych Fundacji i Organizacji pozarządowych.

Jego spektakle pokazywane były w ponad dwudziestu krajach i wielokrotnie nagradzane. Ziemilski często zajmuje się kwestiami komunikacji, języka, tożsamości, a także relacją widz-spektakl. Jego produkcje eksplorują możliwości teatru dokumentalnego. Jego „Jeden gest” (Nowy Teatr w Warszawie), opowiadający o świecie języków migowych, zdobył m.in.główne nagrody szwajcarskiego festiwalu Zürcher Theater Spektakel i festiwalu Fast Forward w Dreźnie. Ziemilski jest założycielem Ośrodka Sztuki XS, współtwórcą akcji „Golgota Picnic Polska”. Od wielu lat prowadzi zajęcia z nowych nurtów teatralnego eksperymentu, aktualnie w Akademii Teatralnej w Warszawie i w Royal Holloway University of London. Obecnie przygotowuje pracę doktorską w Royal Central School of Speech and Drama na temat teatru dokumentalnego.

Jego spektakle pokazywane były w ponad dwudziestu krajach i wielokrotnie nagradzane. Ziemilski często zajmuje się kwestiami komunikacji, języka, tożsamości, a także relacją widz-spektakl. Jego produkcje eksplorują możliwości teatru dokumentalnego. Jego „Jeden gest” (Nowy Teatr w Warszawie), opowiadający o świecie języków migowych, zdobył m.in.główne nagrody szwajcarskiego festiwalu Zürcher Theater Spektakel i festiwalu Fast Forward w Dreźnie. Ziemilski jest założycielem Ośrodka Sztuki XS, współtwórcą akcji „Golgota Picnic Polska”. Od wielu lat prowadzi zajęcia z nowych nurtów teatralnego eksperymentu, aktualnie w Akademii Teatralnej w Warszawie i w Royal Holloway University of London. Obecnie przygotowuje pracę doktorską w Royal Central School of Speech and Drama na temat teatru dokumentalnego.

Zajmuje się historią XX wieku, historią komunizmu oraz badaniami regionalnymi dotyczącymi Pomorza Zachodniego, angażuje się w działalność społeczną, m.in. w Stowarzyszeniu Przyjaciół Drawska “Meander”.

fotografia: Paweł Miedziński

Absolwentka wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obroniła doktorat na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Założycielka Stowarzyszenia „Z Siedzibą w Warszawie” i jego długoletnia prezeska, odpowiedzialna za programy edukacyjne i wizualną identyfikację działań Stowarzyszenia. Zajmuje się również szkoleniami, strategiami rozwoju podmiotów kultury, badaniami poszerzonego pola kultury. W 2021 kierowała procesem wyłaniania nowych rekomendacji edukacji kulturalnej, czego finałem jest dokument strategiczny dla miasta Warszawa, którego jest współautorką. W 2015 roku za projekt „Pudło w grochy albo gąbka na biegunach” otrzymała tytuł Animatora Roku Design Alive Award. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury w kategorii sztuki wizualne. Laureatka Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej oraz nagrody Must Have za ilustrowany podręcznik o zespole Aspergera.

Jest autorem zbioru esejów na temat twórczości wrocławskiej architektki Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak „Patchwork”, nagrodzonego prestiżową DAM Architectural Book Award, przyznawaną przez Frankfurckie Targi Książki i Niemieckie Muzeum Architektury we Frankfurcie. Kurator (wspólnie z Małgorzatą Devosges-Cuber) wystaw poświęconych Jadwidze Grabowskiej-Hawrylak we Wrocławiu i w Nowym Jorku.

Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa UW na kierunku Fotografia oraz absolwentka kierunku Sztuki Społeczne w Instytucie Kultury Polskiej UW, autorka projektów i strategii dla lokalnych grup działania, animatorka kultury prowadząca szkolenia i warsztaty z zakresu kompetencji społecznych, koordynatorka mediów społecznościowych.

Profesor  w Katedrze Konserwacji Architektury i Rewaloryzacji Krajobrazu Kulturowego Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Zainteresowania badawcze: historia architektury i urbanistyki XX wieku. Członek DOCOMOMO (International Committee for Documentation and Conservation of Buildings, Sites and Neighbourhoods of the Modern Movement; przewodnicząca polskiej sekcji), ISC/T (International Specialist Committee on Technology), Rady Naukowej Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Kierował Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles przez lata jego kształtowania i pełnił funkcję prezesa Art Center College of Design w Pasadenie. Jest jednym z najważniejszych kreatywnych kuratorów w świecie sztuki.

W swojej pracy często czerpie z własnego doświadczenia jako interdyscyplinarnej performerki i często bada pamięć, historię i pojednanie. Rezydencje artystyczne i współpraca z Fundacją Roberta Rauschenberga, Captiva Island, FL; Warsaw Bauhaus, Warszawa; Blue Mountain Center; Mesa Refuge, Ucross Foundation; The Firehouse, San Francisco; Open City Festival, Lublin. Dotacje i stypendia od National Endowment for the Arts; California Arts Commission; Instytutu Adama Mickiewicza; The Germanacos Foundation; Danish Arts Foundation. W 2018 r. otrzymała nagrodę Chora Prize od Metabolic Studio w uznaniu za oryginalne i wartościowe projekty, które “stymulują włączanie do instytucji nieszablonowych pomysłów”.

Prorektor Akademii Sztuki w Szczecinie. Swoje prace prezentował na ponad 200
wystawach w najważniejszych ośrodkach i instytucjach prezentujących sztukę współczesną w
Polsce i zagranicą. m.in. Narodowa Galeria Sztuki „Zachęta” w Warszawie, Centrum Sztuki, Współczesnej „Zamek Ujazdowski” w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Sztuki Nowoczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum Współczesnym we Wrocławiu, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Poznaniu, National Art Museum of China NAMOC w Pekinie, Museo y Archivo Histórico w Montevideo, Staatliches Museum w
Schwerin, Kunstraum Kreuzberg / Bethanien w Berlinie, Kultur Forum w Hamburgu.
Kurator wystaw, założyciel Galerii Zona Sztuki Aktualnej działającej od 2008 w Łodzi i Szczecinie. Członek rad programowych: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Miejskiego Ośrodka Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim, Trafostacji Sztuki w Szczecinie.

Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie w Kolonii. M. Skłodowskiej-Curie NACCA na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, Międzywydziałowej Pracowni Ochrony i Konserwacji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej NOVUM, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2019 roku. W latach 80. XX w. prowadziła Galerię Wieża, a później, Galerię Dziekanka. Pełniła funkcję dyrektorki Instytutów Polskich w Lipsku i Berlinie oraz wicedyrektorki Instytutu Adama Mickiewicza. Mieszka w Berlinie i Warszawie.

Od 2008 roku związany z Muzeum Narodowym w Szczecinie, w którym pełni
obowiązki zastępcy dyrektora ds. naukowych. Jego zainteresowania badawcze ogniskują się wokół nowożytnej i
dziewiętnastowiecznej sztuki europejskiej, badań proweniencyjnych, zagadnień konserwacji-restauracji dzieł
sztuki, teorii i historii kolekcjonerstwa i muzealnictwa oraz problemów współczesnej muzeologii.

Doktor nauk technicznych;  2000-2022 dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu. Badacz architektury modernizmu. Autor książki Hala Ludowa (dawniej hala stulecia) Dzieło Maxa Berga .W latach 2009–2011 nadzorował prace i przebudowę Hali Stulecia podczas ostatniego remontu. Jest autorem opracowania Hala Stulecia we Wrocławiu. Konserwatorski plan zarządzania z 2016 roku. 

W ciągu ostatnich 25 lat pomagała szkołom wyższym i uniwersytetom w całych Stanach Zjednoczonych w uzyskaniu dotacji na szeroki zakres projektów, w tym badania naukowe i oprzyrządowanie, cyberbezpieczeństwo, edukację przyszłych nauczycieli STEM, języki obce i programy
i programy kulturalne, dyplomację publiczną poprzez wymianę muzyczną, ochronę i dostęp do materiałów archiwalnych, a także warsztaty artystyczne i wystawy. Bo współpracuje również z krajowymi i
i międzynarodowymi organizacjami non-profit i pozarządowymi nad opracowywaniem długoterminowych strategii finansowania dla ich organizacji.
organizacji.W ciągu ostatnich 25 lat pomagała szkołom wyższym i uniwersytetom w całych Stanach Zjednoczonych w uzyskaniu dotacji na szeroki zakres projektów, w tym badania naukowe i oprzyrządowanie, cyberbezpieczeństwo, edukację przyszłych nauczycieli STEM, języki obce i programy
i programy kulturalne, dyplomację publiczną poprzez wymianę muzyczną, ochronę i dostęp do materiałów archiwalnych, a także warsztaty artystyczne i wystawy. Bo współpracuje również z krajowymi i
i międzynarodowymi organizacjami non-profit i pozarządowymi nad opracowywaniem długoterminowych strategii finansowania dla ich organizacji.
organizacji.

Jest kuratorem Studia ALTA, interdyscyplinarnego cyklu wydarzeń Y i międzynarodowego festiwalu Performance Crossings. Zainicjował również i był kuratorem projektu PRALIN, mającego na celu nawiązywanie kontaktów między scenami artystycznymi Berlina i Pragi. Poza działalnością kuratorską jest członkiem projektów badawczych RESHAPE i GameChanger, które starają się zaproponować zmianę w sposobie projektowania pola sztuki. Podstawą jego pracy jest podejście międzynarodowe, poszukiwanie nowych granic i środowisk dla prezentacji niezależnych sztuk performatywnych oraz tworzenie sieci i budowanie długoterminowych powiązań między lokalnymi i międzynarodowymi organizacjami i artystami.

Znany z wystawiania klasycznych i współczesnych oper i sztuk teatralnych. Jest dyrektorem artystycznym CalArts Center for New Performance oraz dziekanem CalArts School of Theater.

Zajmuje się filozofią sztuki i kultury oraz estetyką filozoficzne w perspektywie transkuturowej i transhumanistycznej. Od 2017 koordynatorka międzynarodowych projektów badawczych finansowanych w ramach programów strategicznych Unii Europejskiej Horyzont 2020 i Horyzont Europa. Pasjonatka sztuk performatywnych, fotografii, poezji oraz sztuki współczesnej Globalnego Południa.