Warsaw Bauhaus is a multidisciplinary, collective (community) organism encompassing concerns of architecture, art, performance, dance and theater. We are a group of artists, curators and cultural animators, who create projects deeply embedded in a social and historical context. We practice conscious openness and transparency in our activities. Following the ideas of Gropius, we believe that the areas of architecture and humanistic arts should reflect life itself, which implies in-depth knowledge of environmental, social, technical and artistic issues.
BAUHAUS
Scroll down for English
Bauhaus spostrzega się przez pryzmat designu, mebli, architektury czy dzieł sztuki. Jednak obiekty te są tylko efektem końcowym kompleksowego procesu zmiany sposobu myślenia o kreowania świata i funkcjonowaniu człowieka w nim.
Rewolucja rozpoczęła się w 1919 roku, kiedy niemiecki architekt Walter Gropius połączył w Weimarze dwie szkoły artystyczne w jedną, nadając jej nazwę Bauhaus. Słowo było neologizmem i odnosiło do średniowiecznej Bauhütte – „strzechy budowlanej”, idei wspólnego wznoszenia budowli przez architektów, artystów i rzemieślników. Tworząc nową nazwę Gropius chciał zaznaczyć inną jakość w stosunku do tradycyjnej akademii oraz pokazać, że szkoła będzie opierać się na nowym sposobie i jakości kształcenia. Awangardowe było już środowisko nauczających i studiujących, przyjmowanych bez względu na płeć, status społeczny oraz przynależność narodową czy religijną. Niezależnie od kolejnych etapów działalności uczelni, w centrum jej nauczania stawiane były pytania o nowoczesność oraz o przyszłość społeczeństwa. Jednym z głównych celów było odkrywanie i wzmacnianie indywidualnych zdolności poszczególnych jednostek, co miało prowadzić do kształtowania na nowo społeczeństwa, które funkcjonuje w przemodelowanym świecie. Budowanie wspólnoty realizowało się w projektach wykonywanych razem przez wykładowców/czynie i studentów/ki. Efektem tych praktyk był m.in. Haus am Horn w Weimarze, wybudowany w 1923. Pomyślany został jako odpowiedź na pytanie o to jak projektowanie odpowiada potrzebom współczesnego życia. Końcowy wygląd domu, jego wyposażenie i ogród to efekt pracy pojedynczych wizji, złączonych w całość.
Wiele pytań, które ponad sto lat temu nurtowały członków Bauhausu, np. o to czy sztuka i projektowanie ma wpływ na społeczeństwo i jak postrzegać świat przez pryzmat nowych technologii są wciąż aktualne i zachęcają do ciągłego redefiniowania teraźniejszości jak i myślenia o przyszłości.
Paulina Olszewska
Paulina Olszewska- historyczka sztuki, kuratorka, producentka projektów artystyczny i autorka tekstów o sztuce. Studiowała historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Mieszka i pracuje w Warszawie i w Berlinie.
Bauhaus is perceived through the prism of design, furniture, architecture or artworks. However, these objects are only the final result of a complex process of changing the way we think about creating the world and the way people function in it.
The revolution began in 1919, when German architect Walter Gropius merged two art schools in Weimar into one, giving it the name Bauhaus. The word was a neologism and referred to the medieval Bauhütte – „thatch building,” the idea of architects, artists, and craftsmen constructing buildings together. In creating the new name, Gropius wanted to mark a different quality from the traditional academy and to show that the school would be based on a new way and quality of education. The avant-garde was already the environment of teaching and studying, accepted regardless of gender, social status, and national or religious affiliation. Regardless of the successive stages of the university’s activity, questions about modernity and the future of society were at the center of its teaching. One of the main goals was to discover and strengthen the individual abilities of each person, which would lead to the re-shaping of society as it functions in a remodeled world. Community building was realized in projects done together by faculty/staff and students. These practices resulted in the Haus am Horn in Weimar, built in 1923, which was conceived as an answer to the question of how design responds to the needs of modern life. The final appearance of the house, its furnishings and garden are the result of the work of individual visions brought together.
Many of the questions that bothered Bauhaus members over a century ago, such as whether art and design have an impact on society and how to perceive the world through the prism of new technologies, are still relevant today and encourage us to constantly redefine the present and think about the future.
Paulina Olszewska
Paulina Olszewska – art historian, curator, producer of art projects and author of texts about art. She studied history at the Jagiellonian University in Cracow and at the Humboldt University in Berlin. She lives and works in Warsaw and Berlin.
WARSAW BAUHAUS 